Als gedragspecialist heb ik tijdens de coaching regelmatig te maken met kinderen waarbij de hele dag ‘wat als?’- vragen door hun hoofd rondvliegen. Ze zien in uiteenlopende situaties gevaar, of verwachten mislukking. Dit zorgt voor een extra dosis stress, vaak bovenop de dosis stress waar het kind al mee te maken heeft in het dagelijks leven. Het gevolg is dat er op bepaalde momenten pure paniek bij het kind kan ontstaan. Hoe kun je het kind hier nou het best bij begeleiden? Simpelweg zeggen: “je moet gewoon even normaal gaan denken nu”, helpt niet.
Stress is helaas onvermijdelijk en hoort bij het leven. Het ene kind kan er makkelijker mee omgaan dan het andere. Sommige kinderen hebben in het verleden al te maken gehad met ingrijpende levenservaringen en anderen nog niet. Toch worden ook deze kinderen dagelijks blootgesteld aan stress, bijvoorbeeld door Social- Media, veel te drukke agenda’s of veel te zware schooltassen. En naast hun eigen stress voelen deze kinderen ook de druk van het veel te hectische leven van hun ouders. Wanneer stress zich ophoopt lukt het kinderen steeds minder goed om zich aan te passen aan nieuwe omstandigheden, het bedenken van oplossingen, focussen op wat nog wel werkt enzovoort. Het negatief en angstig denken krijgt steeds meer de overhand. Maar hoe kun je dit denken begrijpen en verminderen?
Ondanks dat er heel veel verschillende factoren van invloed zijn op het gedrag en denken kun je gedrag en gedachtes beter begrijpen door het gesprek aan te gaan met het kind. Vraag aan het kind wat hij/zij denkt, wat hem dwars zit en waar het aan kan liggen. Het ene kind kan hier beter antwoord op geven dan het andere kind. Weerleg de antwoorden van het kind niet, maar luister. Door te luisteren naar wat het kind denkt kun je het gedrag en de negatieve en angstige gedachtes beter begrijpen. Wanneer je als reactie op een antwoord van het kind zou zeggen: dat valt toch wel mee? Zeg je indirect dat het kind zich bijvoorbeeld aanstelt. Oordeel in dit gesprek niet.
Vervolgens zijn er tal van manieren waarbij het negatieve en angstige denken verminderd kan worden. Wanneer het negatieve en angstige denken zo extreem wordt dat het het leven van het kind in negatieve zin gaat beheersen is coaching zeer aan te raden. Dit omdat deze kinderen vaak negatieve en angstige gedachten hebben die ze op zichzelf betrekken zoals: ‘het is altijd mijn schuld’. Of als de juf niet glimlacht: ‘Ze is boos op me. Ze haat me’. Het oefenen met flexibel denken is dan aan te raden. Hierbij leert het kind onderscheid te maken tussen problemen die hem aan te rekenen zijn en problemen die te wijten zijn aan andere mensen of omstandigheden. Hierdoor kan het gevoel van stress en angst minder worden. Als ouder kun je dit met je kind oefenen. Help het kind de situatie dan als detective te onderzoeken. Zijn eerste gedachte kan zijn: ‘het is allemaal mijn schuld’. Zorg er dan voor dat je samen met je kind een tweede gedachte zoekt die uitgaat van feiten.
Onderzoek samen de volgende vragen:
- Waarom ging het niet zoals je hoopte?
- Wat kan ik gedaan hebben waardoor het minder goed ging?
- Wat denk ik dat mijn aandeel in deze situatie is?
- Welke delen van mijn verhaal zouden over iets of iemand anders kunnen gaan?
- Zou het voor iedereen op deze manier gegaan zijn?
Wanneer je de negatieve of angstige gedachten van het kind gaat onderzoeken help je je kind een groot, overweldigend probleem te verkleinen tot een reëel probleem. Hierdoor ziet het kind ook vaak in welke druppel zijn emmer deed overlopen waardoor er pure paniek ontstond. Dit neemt het kind dan mee in zijn levenswijsheid, waardoor in de toekomst dit soort problemen geen problemen meer zijn voor het kind. Hierdoor zullen angstige en negatieve gedachten steeds minder vaak voorkomen bij het kind.
Coachingspraktijk Skills Academy biedt coaching bij (faal)-angst en negatieve gedachten aan. Voor info? Neem contact op met info@skillsacademycoaching.nl